De laatste jaren is er d.m.v. autopsies veel onderzoek gedaan naar de groei en ontwikkeling van het paardenlichaam.
Op het moment dat een veulentje wordt geboren, zijn de meeste botstructuren nog zacht en week, dit is nodig voor de geboorte.
De skeletontwikkeling gebeurt van onder naar boven, structuren sluiten zich, dat is de ontwikkeling van kraakbeen naar bot.
Het hoefbeen begint direct na de geboorte te sluiten.
De onderbenen zijn rond het 1ste levensjaar ontwikkeld en de schouders en het dijbeen pas rond het 4de levensjaar. Het stukje rug waar het zadel ligt, pas rond het 6de levensjaar. De schoft en altas zijn de laatste stukjes in het skelet die ontwikkelen. Weidegang is goed voor een jong paard, zo kunnen ze vrij bewegen en ontwikkelen hun motoriek, daarnaast is het mentaal en sociaal voor de meeste paarden erg fijn. Op deze manier krijgt een jong paard niet alleen een sterker skelet, maar ook sterkere pezen en banden.
De beslissing om een jong, groen paard te beginnen trainen en te rijden, moet gebaseerd zijn op de timing van de ontwikkeling van het skelet en niet op zijn grootte of uiterlijk. Een paard van 1,60m zal sneller volgroeid zijn dan een paard van 1.80m. Als de inspanning te intensief is voor het stadium van volwassenheid, kunnen er op latere leeftijd problemen optreden.
Dit betekent niet dat je moet wachten tot je paard volgroeid is, maar dat je vooral moet opletten voor de grootste uitdaging “doseren” Een jong en talentvol paard, wordt gemakkelijk overvraagd, geef ze de tijd om zich te ontwikkelen, door een goede balans tussen training en rustdagen te hebben en laat je niet verleiden om te ver te gaan in de training.
